BMI  تنها شاخص قابل اطمینان برای بیماری های قلبی نیست

بر اساس یک مطالعه جدید، توسط محققان دانشگاهUCL  نسبت دور کمر به باسن، ممکن است شاخص قوی تری برای بیماری های قلبی و عروقی نسبت به اندازه گیری معمول BMI باشد.

تحقیقات قبلی بر رابطه ی بین شاخص توده بدنی و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی متمرکز شده بود. با این حال، این مطالعه ی مشترک بزرگ، که در مجله ی Circulation منتشر شده است، نشان داد که نسبت دور کمر به باسن، ممکن است پیش بینی کننده قوی تری از مشکلات بهداشتی مانند بیماری عروق کرونر قلب و سکته مغزی باشد.

محققان چندین نوع از تغییرات ژنتیکی مرتبط با شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن را برای BMI، به عنوان شاخصی از چاقی و تجمع چربی مرکزی در بدن، برای 229000 نفر، تنظیم کردند. آنها یک رابطه علی و معلولی روشن را بین افزایش BMI و تجمع چربی مرکزی بدن با خطرات بالاتر برای بیماری عروق کرونر قلب و دیابت نوع 2، یافتند.

نویسنده اول این مطالعه، دکتر کارولین دیل از موسسه ی انفورماتیک بهداشتUCL، گفت: نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که چربی مرکزی بدن ممکن است اثر قوی تری بر خطر سکته مغزی نسبت به BMI داشته باشد، اما هر دو معیار باید در هنگام برآورد تاثیر توزیع چربی بر سلامت در نظر گرفته شوند، در حالی که BMI یک شاخص موفق برای ارزیابی خطر برخی از بیماری ها است، ما متوجه شدیم که نسبت اندازه ی دور کمر به باسن ممکن است شاخصی بهتر برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری های دیگر، به ویژه سکته مغزی باشد. در حالی که مجزا نمودن این دو معیار دشوار است، نسبت اندازه ی دور کمر به باسن باید به عنوان یک مارکر با ارزش برای این خطر در نظر گرفته شود.

این مطالعه ژنتیکی بزرگ، جامع ترین ارزیابی علی و معلولی از رابطه ی چاقی و بیماریهای قلبی متابولیکی تا به امروز است. جامعه مورد مطالعه شامل 66842 مورد برای بیماری عروق کرونر قلب، 12389 مورد جدید برای سکته مغزی و 34840 مورد ابتلا به دیابت نوع 2 بود. ویژگیهای قلبی متابولیکی مانند سطوح بالایی از چربی "بد" و شریان کاروتید ضخیم تر، نیز به عنوان شاخص بیماری مورد بررسی قرار گرفتند.

دکتر دیل افزود: ما به جای اندازه گیری BMI یا نسبت دور کمر به باسن، مستقیما از روشی به نام روش Mendelian randomization برای به حداقل رساندن بایاس(تعصب) از این منابع استفاده کردیم. به این معنا که ما تغییرات در ژنهای شناخته شده ی مرتبط با شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن را برای اندازه گیری اثرات علی و معلولی بر بیماریهای مختلف بررسی نمودیم. ما دریافتیم که اگر چه ژنتیک یک پیش بینی کننده ی بی نقص برای مشکلات قلبی و عروقی در افراد نیست، اما می تواند با اطمینان برای اندازه گیری خطر ابتلا به بیماری  نسبت به معیارهای مختلف چربی بدنی در گروهی از افراد یا جمعیتها استفاده شود.

در بسیاری از مطالعات مشاهداتی پیشین، ارتباط بین چاقی و خطر ابتلا به بیماری های عروق کرونر قلب، سکته مغزی و دیابت نوع 2 شناسایی شده است. با این حال، تفسیر این نتایج می تواند گمراه کننده باشد زیرا وجود ارتباط برابر با یک رابطه ی علی و معلولی نیست و ممکن است عوامل شیوه زندگی مانند سیگار کشیدن و کاهش وزن در نظر گرفته نشده باشند.

مطالعات دیگر نیز ارتباط مشابه ای را بین معیارهای مختلف چاقی-  شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به باسن - برای بیماری مزمن قلبی و سکته مغزی ایسکمیک نشان داده اند. ارتباط مشابهی نیز بین میزان چاقی و دیابت نوع 2 مشخص شده است. در این مطالعات، تقریبا غیر ممکن است که بتوان اثرات BMI و نسبت دور کمر به باسن را به دلیل نزدیکی بسیار زیاد آنها به یکدیگر، مجزا کرد.

پرفسور JP Casas از موسسه UCLانفورماتیک بهداشت و همکار نویسنده ی مسئول این مقاله، گفت: یافته های ما نشان می دهد که توزیع چربی بدنی دارای نقشهای علی متعددی در بیماریهایی که مستقل از چاقی عمومی هستند، می باشد. این نشان می دهد که پزشکان باید به معیارهایی فراتر از BMI برای چاقی توجه کنند، زیرا اندازه گیری این صفات ممکن است اطلاعات بیشتری برای کمک به شناسایی بیماران در معرض خطر بیماری های قلبی عروقی ارائه دهد. همچنین این موضوع نشان می دهد که دانشمندان و محققان نیاز به پیدا کردن روش های جدیدی برای هدف قرار دادن اندازه ی دور کمر به دور باسن، برای مقابله یا پیشگیری از این بیماریها دارند.

این شامل بررسی صفاتی است که می توانند رابط بین نسبت دور کمر به دور باسن و بیماری باشند که بر  توسعه ی داروها و راههای پیشگیری جدید از این بیماریها تاثیر می گذارند. دکتر مایکل هولمز از واحد تحقیقات بهداشت جمعیتMRC در دانشگاه آکسفورد گفت: این یافته ها اطلاعات مهمی را به دانش ما در مورد نقش چربی بدنی و خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سکته مغزی و دیابت افزود. یافته های ما نشان می دهد فقط میزان چربی بدنی یک فرد و یا وزن او در توسعه ی بیماریهای قلبی متابولیکی دخیل نمی باشد، بلکه توزیع چربی در بدن فرد، نقش مهمی در توسعه ی این بیماریها ایفا می کند.

منبع و سایت خبر:

Circulation, doi: 10.1161/CIRCULATIONAHA.116.026560, published 12 May 2017.

http://www.medicalnewstoday.com/releases/317474.php